Burnout czyli syndrom wypalenia zawodowego to często spotykane zjawisko, szczególnie wśród osób pochłoniętych pracą, obarczonych odpowiedzialnymi obowiązkami. To coś więcej niż stres i przemęczenie i coś bardziej precyzyjnego niż depresja. Wypalenie zawodowe może skutecznie odebrać nam jakąkolwiek motywację do pracy. Poznajmy jego przyczyny, objawy i sposoby na to, by mu zaradzić.
Przyczyny wypalenia zawodowego
Czynniki wpływające na wypalenie zawodowe mogą być wewnętrzne i zewnętrzne. W przypadku tych pierwszych chodzi głównie o nierealne wyobrażenie na temat własnych możliwości i ogólnie swojej pracy. Może to dotyczyć zarówno osób z niską samooceną, jak i perfekcjonistów. Wypalenie spowodowane jest poczuciem, że tracą kontrolę, że mają niewielki wpływ na efekty pracy i nie osiągają pożądanych rezultatów.
W przypadku czynników zewnętrznych mówimy o stresie, nadmiernym obciążeniu, nieprzyjemnej atmosferze, złych warunkach pracy, negatywnych relacjach ze współpracownikami, rutynie i braku perspektyw rozwoju.
Burnout i jego objawy
Wypalenie zawodowe rozwija się w trzech fazach. Najpierw mówimy o wyczerpaniu emocjonalnym czyli poczuciu pustki, braku sił, zmęczeniu psychicznym i fizycznym. Następnie przychodzi faza depersonalizacji – pracownik robi się cyniczny, nie utożsamia się z zespołem, dystansuje, nie angażuje w pracę. W końcu dochodzi do poczucia braku sprawczości, braku osiągnięć i kompetencji, marnowania czasu i bezsensowności pracy.
Charakterystyczną cechą jest to, że mimo urlopu, odpoczynku, nasze samopoczucie w pracy i stosunek do niej pozostają niezmienne. Ponadto często inne sfery życia nie ulegają pogorszeniu.
Wypalenie zawodowe – jak sobie z nim radzić?
Pojawia się zatem pytanie, co robić, gdy dopada nas burnout. Wbrew pozorom wyjazd czy zmiana pracy niekoniecznie będą receptą na całe zło. Utraciliśmy bowiem umiejętność właściwej organizacji pracy, radzenia sobie ze stresem i właściwej oceny własnych oczekiwań i możliwości.
Wypoczynek na pewno będzie dodatkową pomocą, ale przede wszystkim warto skorzystać z pomocy terapeuty. Może okazać się konieczne podjęcie farmakoterapii (np. cierpimy na bezsenność lub inne zaburzenia). Tak czy inaczej do problemu należy podejść jak do jednostki chorobowej – wsparcie specjalistów może pozwolić nas wyleczyć.
