Tłumienie emocji to problem na miarę XXI wieku. Z jednej strony świat oczekuje od nas coraz bardziej wyrazistej ekspresji, swobody, pewności siebie, otwartości. Z drugiej – presja, tempo życia, stres utrudniają nam zachowanie psychicznej higieny. W efekcie tłumimy emocje, spychamy je na drugi plan, bo na co dzień nie są one mile widziane. Ale w przyrodzie nic nie ginie i zblokowane uczucia też w końcu się odzywają…
Skąd nawyk tłumienia emocji?
Z czego właściwie wynika problem z tłumieniem emocji? Tak naprawdę jest on głęboko zakorzeniony w kulturze i wychowaniu. Od dziecka jesteśmy uczeni, że okazywanie niektórych emocji, przede wszystkim złości, jest naganne. Dorośli stale uspokajają: nie tup nogą, przestań płakać, nie krzycz, nie skacz.
W rezultacie wchodzimy w dorosłość z przekonaniem, że nasze emocje powinny pozostać niewidoczne, ponieważ są objawem słabości i niedojrzałości. Z zewnątrz jesteśmy jak skała, uczymy się rozgrywać wszystko na zimno, ale w środku aż się gotuje.
Tłumienie emocji i jego skutki
Z tego gotowania wynika mnóstwo niekorzystnych dla naszego samopoczucia efektów. Osoby, które tłumią emocje, są znacznie bardziej podatne na stany depresyjne i nerwicowe oraz obniżoną samoocenę i wpadanie w nałogi. W oczach innych uchodzą za osoby chłodne, nieszczere, ale też wybuchowe. Tłumienie emocji bowiem powoduje, że nie mamy wentylu bezpieczeństwa i nie potrafimy zdrowo kontrolować np. napadów złości.
Do tego dochodzą sygnały wysyłane przez nasz organizm. Bóle głowy, napięcia w mięśniach, problemy z układem pokarmowym, ze snem, większa podatność na zachorowania czy obniżona koncentracja to tylko niektóre objawy tłumienia emocji.
Jak sobie radzić z blokadą uczuć?
Co zatem robić, by tłumienie emocji nie wpływało tak niekorzystnie na jakość naszego życia? Pierwszym krokiem jest jak zwykle uświadomienie sobie problemu. Rozwiązaniem może być znalezienie własnych schematów reakcji w różnych sytuacjach. Trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie, co robimy, kiedy się złościmy czy smucimy, a następnie opracować alternatywny model zachowania dla każdej z emocji.
Dodatkowo pomóc może rozwijanie relacji z najbliższymi, gdzie zaufanie pozwoli nam się odblokować. Warto również skorzystać z pomocy terapeuty, uprawiać sport lub znaleźć sobie hobby oraz częściej przebywać w bliskości z naturą.
